Mapa przedstawia wystąpienie przymrozków oraz dni mroźnych i bardzo mroźnych wyznaczonych na podstawie danych z automatycznych telemetrycznych stacji meteorologicznych. Prezentowane dane są danymi operacyjnymi.

Dzień przymrozkowy - dzień, w którym temperatura minimalna jest niższa od 0°C, a temperatura maksymalna jest wyższa od 0°C (tmin<0°C i tmax>0°C). Dzień przymrozkowy określany jest na podstawie temperatur mierzonych na wysokości 5cm i/lub na wysokości 2m nad powierzchnią gruntu.
Zjawisko, podczas którego na wysokości 5cm nad powierzchnią gruntu występuje przymrozek (tmin<0°C i tmax>0°C), a na wysokości 2m temperatura minimalna jest wyższa od 0°C (tmin>0°C) nazywamy przymrozkiem przygruntowym.

Dzień mroźny - dzień, w którym temperatura maksymalna mierzona na wysokości 2m nad powierzchnią gruntu jest niższa lub równa 0°C, a wyższa lub równa -10°C (-10°C≤tmax≤0°C).

Dzień bardzo mroźny - dzień, w którym temperatura maksymalna mierzona na wysokości 2m nad powierzchnią gruntu jest niższa od -10°C (tmax<-10°C).

Mapy stref mrozoodporności (plant hardiness zones) są powszechnie przyjętym w wielu krajach strefy umiarkowanej sposobem przedstawienia warunków przezimowania roślin uprawnych. Metoda zakłada wyznaczenie stref geograficznych dogodnych dla poszczególnych grup roślin o podobnej tolerancji na zimno. Została opracowana w Stanach Zjednoczonych przez Departament Rolnictwa (United States Department of Agriculture – USDA). Strefy są definiowane w oparciu o średnie minimalne temperatury dla danej lokalizacji - najniższe temperatury minimalne występujące w ciągu zimy, uśrednione do wielolecia. W ten sposób uwzględnia się zarówno wyjątkowo mroźne zimy, jak i te łagodniejsze. Kolejne strefy mrozoodporności są oznaczone od najzimniejszej do najcieplejszej: 1a, 1b, 2a, 2b – i tak dalej, aż do strefy 13b.

Polska znajduje się w zasięgu stref: od 6a (obszary na północnym wschodzie kraju oraz na Przedgórzu Sudeckim) po 8a (Pobrzeże Gdańskie i niewielki obszar w rejonie Świnoujścia).

Na podstawie zasięgu stref można w przybliżeniu stwierdzić, jakie rośliny nadają się do uprawy w danym miejscu w gruncie przez cały rok bez większego ryzyka oraz bez stosowania szczególnych zabiegów chroniących je przed niską temperaturą.

Należy pamiętać o pewnych uproszczeniach zawartych w tej metodzie:

• zasięg poszczególnych stref opiera się wyłącznie na danych o najniższych odnotowanych temperaturach minimalnych (bez względu na częstość i terminy ich występowania czy też spadki temperatury przy gruncie),
• pomija się pozostałe istotne czynniki meteorologiczne wpływające na warunki przezimowania roślin uprawnych, jak np. sumy opadów atmosferycznych, występowanie pokrywy śnieżnej, wiatr,
• metoda nie uwzględnia warunków lokalnych (związanych np. z ukształtowaniem terenu), przez co rzeczywiste minimalne temperatury w danym miejscu mogą różnić się od tych modelowych danej strefy.

Z powyższych powodów mapy stref mrozoodporności mogą być traktowane jedynie orientacyjnie. Są jednak cennym źródłem informacji pozwalającym na porównywanie w łatwy sposób warunków charakterystycznych dla nawet bardzo oddalonych od siebie lokalizacji.